Kościół Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Grzawie zbudowany został najprawdopodobniej na początku XVI wieku. Poprzednia budowla na tym miejscu istniała tu zapewne już w wieku XIV. Katolicka świątynia, na fali reformacji w latach 1580-1628, znajdowała się w rękach protestantów. Po odzyskaniu przez katolików została przebudowana prawdopodobnie pod koniec wieku XVII.
Budowla, posiadająca konstrukcję zrębową, wzniesiona została na podwalinach z kłód dębowych, tzw. „peckach”, co stanowi oryginalne i jedyne takie rozwiązanie w tym rejonie. Kwadratowa niemal nawa oraz prezbiterium pokryte są dwuspadowymi dachami. Dach nad nawą zwieńczony jest sygnaturką. Znajdująca się na osi świątyni wieża posiada barokowe zwieńczenie obite blachą. Do prezbiterium przylega zakrystia. Kościół otaczają soboty. Dach, ściany wieży oraz soboty pokryte są gontem. Warto zwrócić uwagę na znajdujący się w kruchcie fragment gotyckiego, ostrołukowego wejścia.
Znajdujące się we wnętrzu kościoła wyposażenie pochodzi głównie z XVII i XVIII w. i ma generalnie charakter barokowy, choć kilka obrazów to także dzieła późniejsze, XIX-wieczne. Barokowy ołtarz z końca XVII w. był odnawiany w drugiej połowie wieku XIX przez malarza Karola Stankiewicza z Kęt. Do ołtarza należą m.in. rzeźby aniołów oraz świętych Piotra i Pawła, a także obrazy - w tym XVII-wieczny, przedstawiający Matkę Bożą z Dzieciątkiem, oraz XIX-wieczne, przedstawiające św. Jana Chrzciciela oraz Koronację Matki Bożej.
Interesujące są ponadto znajdujące się w ołtarzach bocznych rzeźby świętych: Cecylii, Barbary oraz Karola Boromeusza, a także obrazy przedstawiające świętych: Helenę, Floriana oraz śmierć św. Józefa. Do wyposażenia kościoła należy ponadto kilka innych rzeźb i obrazów, a także sprzętów liturgicznych, jak barokowa monstrancja i lichtarze.
Świątynię otacza drewniane częściowo ogrodzenie z gontowym, dwuspadowym daszkiem oraz murowanymi bramkami.